androgenetic alopecia ریزش موی آندروژنتیک
شایعترین علت ریزش مو در آقایان ریزش موی آندروژنتیک می باشد.این نامگذاری به این معنی است که دو فاکتور مهم هورمون آندروژن و ژنتیک نقش اصلی را در این ریزش مو دارند .درخانمها هم این نوع ریزش مو ایجاد میشود ولی معمولا باعث نازک شدن مو وریزش منتشر در سر میشود.از طرف دیگر نقش هورمون آندروژن در خانمها بیشتر از آقایان است به همین دلیل پاسخ به درمان نیز در خانمها بیشتر است.. مکانیسم ایجاد ریزش موی آندروژنتیک به این صورت است که همراه با بلوغ آقایان شاهد افزایش هورمون مردانه تستوسترون در بدن هستیم.در سلولهای خاصی از بدن هورمون تستوسترون توسط آنزیم 5- آلفا ردوکتاز به هورمون قوی تر دی هیدرو تستوسترون تبدیل میشود
درمان پاپیلای فولیکولهای مو در ناحیه پیشانی و بالای آن گیرنده های زیادی برای هورمون دی هیدرو تستوسترون داشته و این هورمون از طریق کوتاه کردن سیکل رشد مو باعث میشود یک فولیکول قبل از رسیدن به مرحله آخر رشد به طور زودرس وارد فاز استراحت شده و رشد بیشتر آن متوقف شود.از طرف دیگر این هورمون باعث مینیاتوری شدن فولیکولهای مو میشود به این معنی که موی ضخیم هر بار که وارد مرحله رشد جدید میشود کوچکتر و نازکتر و کمرنگ تراز دفعه قبل است
هر بار که سیکل رشد تکرار شود فولیکول مو نازک و نازکتر میشود.بنابراین طی چند سیکل رشد یک موی ضخیم به موی کرکی تبدیل شده و سرانجام دیگر موی قابل رویتی از این فولیکول رشد نخواهد کرد. به همین دلیل است که در آقایان بعد از بلوغ به دنبال آفزایش سطح هورمونهای آندروژنی نازک شدن موها و عقب رفتن موهای ناحیه پیشانی مشاهده میشود.
اختلالات هورمونی : بیماریهای تیروئیدی شامل پرکاری و کم کاری تیرویید می تواند باعث ریزش مو شود.بررسی تستهای تیرویید میتواند موجب کشف اختلال تیروئیدی شود.معمولاً با درمان مشکل تیروئید، ریزش مو قابل برگشت است. اختلال هورمونهای زنانه( استروژن) یا مردانه( آندروژن) نیز می تواند از علل ریزش مو باشد. درمان اختلال هورمونهای جنسی معمولاً به برگشت ریزش مو منجر می شود.گاهی اوقات مصرف قرص هاي ضدبارداری با ایجاد تغییرات هورمونی باعث ريزش مو ميشود
رژیم غذایی : داشتن یک رژیم غذایی متعادل قطعاٌ در داشتن موهایی سالم موثر است.بنابراین رژیم غذایی نا متعادل میتواند باعث ریزش مو بشود.رژیم غذایی باید حاوی انواع مواد غذایی باشد.از بین المانهای غذایی آهن کافی و روی نقش مهمتری در رشد مو دارند.
حاملگی : بسیاری از زنان بعد از گذشت چند ماه از زایمان متوجه ریزش موی شدید در خود می شوند.این موضوع به این دلیل اتفاق می افتد که در زمان حاملگی افزایش مقدار هورمونهای زنانه سبب می شود تا موها مدت بیشتری در فاز رشد باقی بمانند. پس از حاملگی که سطح هورمونها نرمال می شوند، این موها به صورت گروهی وارد فاز استراحت میشوند و ریزش پیدا می کنند.
بیماری مزمن یا جراحی بزرگ : ممکن است حدود 3 یا 4 ماه پس از یک بیماری مزمن یا جراحی بزرگ، بیمار به طور ناگهانی تعداد زیادی از موهای خود را ازدست بدهد که به علت استرس بیماری یا جراحی است و موقتی می باشد.
داروها : بعضی داروها باعث ایجاد ریزش مو می شوند.داروهایی مانند داروهای ضد انعقاد خون( وارفارین، هپارین و...)، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد نقرس، و داروهای شیمی درمانی که برای درمان سرطانها استفاده می شود، استفاده بیش از حد از ویتامین A و قرصهای ضد حاملگی میتوانند باعث ایجاد ریزش مو شوند.قطع این داروها به کاهش ریزش مو کمک میکند.
بیماری سیستمیک : ریزش مو می تواند از علائم بعضی از بیماریها باشد. بیماریهایی مثل لوپوس،دیابت یا کم خونی میتوانند در مراحلی از بیماری فرد را دچار ریزش مو کنند.بنابراین تشخیص علت ریزش مو می تواند سبب کشف بیماری و درمان به موقع آن شود.
مراقبت نا مناسب : مراقبت نا مناسب مو مثل کشش بیش از حد موها از علل مهم ریزش مو است. انجام اقداماتی مثل رنگ کردن مو، فر زدن، صاف کردن و ... همگی میتواند با افزایش شکنندگی مو موجب ریزش مو شود.